Goede doelen moeten altijd beneficiair aanvaarden. De erfenis moet dus omschreven worden. Als jij alles nalaat aan goede doelen kan het verstandig zijn om een goed doel als executeur te benoemen. Dit voorkomt gedoe en de grotere goede doelen hebben hier speciale afdelingen voor.
Goed doel als executeur
Als je een goed doel hebt opgenomen in je testament, dan mag dat goede doel de erfenis nooit zuiver aanvaarden. Dat staat in de statuten van de goede doelen. Zij zullen de erfenis dus altijd beneficiair aanvaarden. De erfenis wordt dan eerst beschreven (bezittingen en mogelijke schulden). Pas daarna kan het fonds besluiten om de erfenis te aanvaarden. Dit is ter voorkoming van risico’s. Het fonds kan geen risico nemen dat een erfenis schulden bevat, of verplichtingen die het fonds niet op zich wil nemen. Dat wil zeggen dat als er goede doelen in een testament staan, dat er dan altijd iemand moet zijn om de erfenis in kaart te brengen.
Executeur verstandig
Als er geen executeur is aangewezen in een testament, dan zijn de erfgenamen samen verantwoordelijk. Stel dat je als alleenstaande drie goede doelen aanwijst in een testament, maar geen executeur. De drie goede doelen moeten dan samen aan de slag om de erfenis in kaart te brengen en daarna te verdelen. Dat levert veel overleg en soms gedoe op. De gebruikelijke oplossing is om één van de aangewezen erfgenamen aan te wijzen als executeur. De grote goede doelen in Nederland hebben hier speciale afdelingen voor. Die zijn dus gewend om snel en efficiënt een erfenis af te handelen. Het is dus zeker het overwegen waard om een goed doel als executeur aan te wijzen. Dan gaat het meeste geld uiteindelijk naar het doel en niet naar juristen die de erfenis in kaart moeten brengen.
