De erfgrens is de grens waar het erf eindigt, juridisch ook wel kavel of perceel. De eigendom van de grond strekt zich dus uit tot de erfgrens. Bij de eigendomsoverdracht van een stuk grond zal de notaris een beschrijving van deze grens opnemen in de notariële akte.
Door verjaring kan de werkelijke erfgrens anders zijn dan die is ingeschreven in het kadaster. Dat iemand door verkrijgende verjaring zijn erf wijzigt komt overigens niet snel voor. Als je twintig jaar lang de grond van de buur bezit dan kan je wel eigenaar worden van die in bezit genomen grond. Dan is de grens verschoven door verjaring. In dat geval kun je een akte van verjaring laten opstellen door de notaris. Gebruikt een buur de grond te kwader trouw, dan noem je dat oneigenlijk gebruik.
Bomen moeten minimaal twee meter van de erfgrens geplant worden. Zie ook erfafscheiding.