De benoeming tot executeur heeft plaats gevonden in een testament. Mogelijk was je op de hoogte van deze wens van de erflater. Dat is niet noodzakelijk het geval. In ieder geval moet je nu beoordelen of je in wil gaan op dat verzoek. De executeur handelt de nalatenschap af. Dat is werk, afhankelijk van de omvang van de erfenis zelfs veel werk. De executeur gaat ook besluiten nemen. Die besluiten kunnen soms niet goed vallen bij de erfgenamen. Misschien ben jij wel in een dubbelrol: erfgenaam en executeur.
Het is niet verplicht om de aanwijzing tot executeur te aanvaarden. Als jij die niet aanneemt, dan staat er mogelijk een reserve genoemd in het testament. Is die er niet, dan gaan de erfgenamen dit samen afhandelen.
Het kan ook zijn dat je bent benoemd door de kantonrechter tot executeur. In dat geval heb je er vooraf over nagedacht of de benoeming wenst te aanvaarden. Ook zal de vergoeding dan door de kantonrechter zijn bepaald.

– Je kan alleen benoemd zijn. Dan kan je de besluiten zelf nemen, zonder overleg.
– Je kan ook samen met een andere executeur zijn benoemd. De executeurs moeten in principe alle beslissingen samen nemen. Ze kunnen elkaar wel een volmacht geven.
– De andere mogelijkheid is dat ieder van de executeurs ook zelfstandig bevoegd is.

Er zijn verschillende mogelijke bevoegdheden. De wet onderscheidt drie verschillende executeurs. Deze worden vaak onderscheiden met “sterren”. Een executeur met 1 ster heeft de minste bevoegdheden. Deze regelt de uitvaart.
Meestal ben je benoemd tot een standaard executeur, de beheersexecuteur. Deze heet ook wel een executeur met twee sterren. Ook als je benoemd bent onder het oude recht (voor 2003) dan moet je ervan uitgaan dat je benoemd bent tot beheersexecuteur. De notaris zal dat straks exact bepalen, nadat het testament is beoordeeld.
Deze beheersexecuteur heeft de volgende taken en bevoegdheden:
– beheer van de nalatenschap
– vertegenwoordigen van de erfgenamen
– opmaken van de boedelbeschrijving
– aanschrijven van de schuldeisers en betalen van de schulden
– informeren van een eventuele legataris en het uitkeren van de legaten
– verkopen van goederen (inboedel en dergelijke) als dat nodig is om de schulden van de nalatenschap te voldoen
– aangifte erfbelasting en voldoen van de erfbelasting

De executeur moet de erfgenamen informatie verschaffen over zijn werkzaamheden.
Er is nog een laatste executeur mogelijk. Deze heeft een zogeheten afwikkelingsbewind. Die mag besluiten nemen zonder de erfgenamen te raadplegen en zelfs tegen hun zin. Deze heeft drie sterren.

De executeur kan een vergoeding ontvangen voor zijn werkzaamheden. De vergoeding moet expliciet opgenomen zijn in het testament. Staat er niets over een vergoeding, dan is er ook geen vergoeding, ook geen wettelijke. Familie ontvangt vaak geen vergoeding, die doen het voor niets.
Afhankelijk van de complexiteit van de erfenis kan de afhandeling fors wat werk zijn. Bijvoorbeeld omdat er veel bezittingen zijn, of complexe bezittingen.
Er is een wettelijke beloning van 1% van de netto omvang van de erfenis. Dat kan voldoende zijn, maar het kan ook een extreem hoge of lage vergoeding zijn. Daarom zijn er ook andere opties die de erflater kon kiezen. Denk dan aan bijvoorbeeld als een professionele de normale uurvergoeding ontvangt. Ook een vast bedrag komt voor. In testamenten van voor 2003 betekent wettelijk vergoeding voor de executeur 2,5% van de ontvangsten en 1% van de uitgaven.
De executeur zal bij de aanbieding van het executeurschap ook op de hoogte worden gebracht van de beloning. Mede op grond daarvan zal deze een keuze maken.

Om snel de vragen te kunnen beantwoorden is het handig als je op voorhand zorgt dat je de juiste documenten bij de hand hebt. Je hebt de gegevens van de overledene nodig, het testament en de gegevens van de executeur.