Als eerste wordt een executeur benoemd in een testament. De executeur moet deze taak later aanvaarden. Hij kan ook afzien van de taak. Meestal is er ook een reserve executeur benoemd. Als die er niet is moeten de erfgenamen uit hun midden iemand kiezen die de taak op zich neemt. Dit is een boedelgevolmachtigde.
- Executeur
- De benoeming van de executeur in het testament
- De daadwerkelijke benoeming van de executeur
- Wat als de executeur niet wil?
- De rechter benoemt de executeur
Executeur
De executeur wordt eigenlijk verschillende keren benoemd. We leggen het uit omdat er veel onbegrip is en de term vaak verkeerd wordt gebruikt.
De term executeur testamentair is een verouderd begrip. De nieuwe term is executeur.
De benoeming van de executeur in het testament
Executeur kan je alleen zijn als je als zodanig in een testament bent opgenomen. De eerste benoeming van de executeur is dus in het testament. De opsteller van dat testament bedenkt wie de executeur moet zijn. Dat hoeft de erflater niet te overleggen met de executeur, maar dat mag of kan wel. De opsteller van het testament kan deze executeur altijd wijzigen, door de wijziging van het testament. Ook daarvan hoeft de executeur geen bericht te hebben ontvangen.
Pas als de opsteller van het testament is overleden gaan de nabestaanden of de notaris het testament lezen. Tot die tijd is de inhoud van een testament geheim. Dan komen de nabestaanden erachter wie er is aangesteld als executeur. Daarbij staat dan ook welke bevoegdheden de executeur heeft bij de afhandeling van de nalatenschap.
De daadwerkelijke benoeming van de executeur
Nu zal de notaris de executeur berichten dat deze is aangesteld en onder welke voorwaarden. Het is niet verplicht om het executeurschap te aanvaarden. De executeur kan dus op dit moment beslissen of hij wil voldoen aan wat formeel dus een verzoek is in het testament. Hij laat dit de notaris weten en vraagt om een Verklaring van Executele. Daarin komt wie de executeur is en welke bevoegdheden hij of zij heeft. Een alternatief is de Verklaring van Erfrecht, met daarin opgenomen de benoeming van de executeur. Nu kan de executeur aan de slag.
Wat als de executeur niet wil?
Meestal is in het testament een reserve executeur aangesteld. Die komt in beeld als de eerste executeur bedankt voor de functie. Is er geen reserve aangewezen dan is er dus geen executeur. De erfgenamen zijn dan gezamenlijk verantwoordelijk voor de afhandeling van het testament. Zij zullen meestal uit hun midden iemand aanwijzen die de erfenis kan afhandelen, die noem je geen executeur maar een boedelgevolmachtigde.
De rechter benoemt de executeur
De laatste mogelijkheid is dat de rechter de executeur benoemt. Bijvoorbeeld in de gevallen dat de executeur uit het testament niet kan of wil. Soms staat dan in het testament dat de rechter de executeur kan benoemen. Ook kunnen de erfgenamen ruzie hebben met de executeur. Zij kunnen dan de rechter vragen die executeur uit zijn functie te zetten. De rechter benoemt dan direct een nieuwe executeur.
De door de rechter benoemde heeft geen Verklaring van Executele nodig. Deze heeft immers een rechterlijke beschikking, dat is op zich al een authentieke akte.
